با ارزش ترین کالا
با ارزش ترین کالا که هست.
بر روی زمین، زمان است. زمان برای عشق ورزیدن،زمان
زمانی برای زندگی. از زمانی که بدنِ انسان
به دنیا می آید، شروع به مردن میکند! فکر کنم درست منظورم رو نفهمیدی!
بزار دوباره بگم:
از زمانی که بدنِ ما متولد میشود،
شروع به مردن میکند، برای بعضی ها سریع تر
و برای بعضی آرام تر. بعضی از ما به تسریع آن کمک میکنیم
اما بعضی از ما
نمیزاریم این اتفاق زودتر بیوفتد. چند ثانیه و
چند دقیقه رو هر روز هدر میدیم؟
و کارایی میکنیم که در راستای
هدف ها و آرمان و انگیزه هامون
نیستن؟ چند بار در طول روز
متوجه شدی این شدیم که :
آیا واقعا امروز اون کارایی رو کردم که میخواستم؟!
این اهداف رو هر روز بنویسین
مهم نیست که خیلی زیاد باشن
اگه اونا رو درست انجام بدین
کاری بیشتر از فقط گذروندن روزتون انجام دادین
شما به معنای واقعی زندگی میکین و به رویا هاتون میرسین
زمانی رو به رشد خودتون اختصاص بدین، بخونید
کشف کنید، تحقیق کنید، زندگی کنید!
کارایی کنید که هیچوقت فکرش رو نمیکردین
همه ی نکته اینجاست. وقتی به این
دنیا میاین
تاریخیِ که روی طرفِ چپِ سنگ قبرتون
مینویسن. وقتی میمیرین
در آن طرف تاریخِ دیگری
روی سنگ قبرتون مینویسن. ولی اون خطِ تیره ی
وسط، مهمترین چیز
روی سنگ قبرتون است. اون خطیه که
در طول تمام این مدت
شما قادر بودین که روی زندگیِ تاثیر بزارین
و قادر بودین اثری از خودتون روی این
سیاره ی خاکی به جا بزارین. قادر بودین که
میراثی رو بسازین که هیچکس قادر به تفییر آن نیست
شما قادر هستین به جایی برسین که همه یادشون بمونه
هرجوری که بخواین! وقتی برای
اون خط تیره ی وسط سنگ قبرتون زندگی کنید،
چراییِ خودتون رو به یاد میارین
چراییِ اینکه چرا در این جهان هستن، نه هرچیزی
چراییِ اینکه چرا کاری رو انجام میدین
دلیلِ بیدار شدنتون در صبح
دلیلِ سخت گرفتن به خودتون
و گذشتن از آستانه ی تحملتون
دلیلتون برای حرکت کردن و بدست آوردنِ
همه چیز در زندگتون. اون خطِ تیره وسط
اون چیزیه که شما رو هل میده.
از مقیاس یک تا ده به خودتون
از نظر ظاهری چه نمره ای میدین؟
از نظر سلامت؟ آیا از خودتون
مراقب میکنین؟ یا به خودتون اجازه میدین
که اضافه وزن پیدا کنین و از تناسب به دور باشین؟
آیا از سلامت خودتون آگاهین؟ آیا
به غذایی که مصرف میکنین توجه میکنید؟
آیا زمانی رو به
ورزش کردن اختصاص میدین؟ می دونین
جورج بنرز میگفت:
ما نمیتونیم از پیر شدن جلو گیری کنیم، ولی قرار نیست اینقدر زود
پیر شویم. خیلی از ما زود تر از موعود پیر میشیم.
چون زمانی رو برای مراقبت از خودمون
نمیزاریم. زندگیِ شما
مشخصه ی خوبی است. از مقیاس یک تا ده
آیا این همونیه که میخواین؟ آیا
فکر میکنین مطلوبه؟ آیا واقعا راضی هستین؟
شغلی که درگیر اون هستین؟
یکی گفت که 85% از آمریکایی ها
از شغلشون ناراضی اند. آیا
هشت ساعت از روز رو به
چیزی اختصاص میدین که
براتون چالش برانگیز نیست؟ و باعث رشد شما
از لحاظ ذهنی نمیشه؟ و شما رو تحریک به انجام دادن نمیکنه؟
و الهام بخش شما نیست؟
چیزی که احساس رضایت
در آن نمیکنین؟ اگه شما این کار رو
روز به روز انجام بدین، روی
احساسی که به خودتون دارین تاثیر میزاره،
و سطح انگیزتون. روابط!
رابطتون چه تاثیری روی زندگیتون گذاشته؟
آیا باعث رشدتون میشه
رابطه سمی؟ آیا شما را تخلیه می کند یا شما را آباد می کند؟ از خود بپرسید که
چقدر انگیزه دارین که کاری
در مورد آن
مشارکتتون، اقداماتتون...
چی رو می بخشین؟ خیلی از مردم بدون اینکه
اثری از خودشون بزارن جهان رو ترک میکنن،
هیچکس نمیدونه که اون هم زمانی اینجا بودن!
و در واقع میتونیم زیر اسمشون بنویسیم:
"استفاده نشد"
آیا کسی میدونه که شما زندگی زمانی زنده بودین؟ چه مشارکتی انجام دادین؟
چه چیزی رو از خودتون به جا گذاشتین؟! چه چیزی عوض شده
چون شما زنده بودین؟
فقط برای یه لحظه فکر کنید. بنویسد:
"چرا اینجام؟"
چرا دارم زندگی میکنم؟
اگه دلیلتون شما رو به گریه ننداخت،
پس این دلیل زندگی کردنتون نیست !دوباره میگم:
اگه دلیلتون شما رو به گریه ننداخت،پس این دلیلش نیست!
دلیلِ بودنتون باید به قدری بزرگ باشه که
روی همه ی خونوادت تاثیر بزاره. دلیل بودنت
باید اینقدر بزرگ باشه که
کل چشم اندازت رو نسبت به
خونه، خونوادت ، مسلکت و
هدفت تغییر بده. درمورد شور و هیجاناتت فکر کن
درمورد فرصت هات
و اینگونه "دلیلِ زندگی" کردن رو پیدا میکنی
وقتی "دلیلِ بودنت" با شور و انگیزه هات
و فرصت ها و هدف هات یکی بشه.
بعد به این نتجیه میرسی که مهم ترین روزه زندگیت
روزیه که متوجه میشی :
"چرا به این دنیا اومدی؟"
